Mensen die hun naaste dichtbij willen helpen en kiezen om te gaan samenwonen, worden in lang niet alle gemeenten ondersteund. De ene gemeenten hanteert bijvoorbeeld de kostendelersnorm, de andere niet.
Volgens Mezzo lopen veel burgers aan tegen bureaucratische problemen in hun gemeente als zij willen gaan samen wonen met een naast die zorg nodig heeft. Terwijl uit reacties bij de Mezzo Mantelzorglijn blijkt dat steeds meer mantelzorgers erover denken om samen te gaan wonen met hun zorgvrager. Alleen, er zijn nogal wat verschillen tussen gemeenten als het gaat om toepassing van regelingen voor mantelzorg.
Kostendelersnorm
Zo komen mantelzorgers of zorgvragers in de financiële problemen doordat de kostendelersnorm wordt toegepast op een bijstands- of Wajonguitkeringen. ‘Gemeenten hebben de mogelijkheid om van de kostendelersnorm af te wijken, maar doen dat niet altijd’, aldus Liesbeth Hoogendijk, directeur van Mezzo. ‘Of gemeenten zijn terughoudend in het afgeven van een urgentieverklaring, waarmee een mantelzorger versneld aan een huurwoning in de buurt van de zorgvrager kan komen.’ Verder accepteren gemeenten lang niet altijd een mantelzorgverklaring van de huisarts, die nodig is om een mantelzorgwoning te realiseren. Bij de hulplijn van Mezzo kwamen in 2106 ongeveer 400 vragen binnen van mantelzorgers over hun woonsituatie.
Levensloop
De landelijke belangenvereniging heeft een zakboek uitgegeven “Samen wonen om te zorgen” met tips en feiten over wonen met een zorgbehoeftige. Mezzo heeft alle woonregelingen voor mensen die willen gaan samenwonen op een rij gezet. Een belangrijke tip: wees realistisch en kijk naar de lange termijn. Hoogendijk: ‘Niemand weet hoe lang de situatie gaat duren, dus bedenk vooraf wat er in een gemiddelde levensloop op je pad kan komen. Denk aan een echtscheiding, een baan in een andere stad of een nieuwe fase in het leven. Is de mantelzorgsituatie bestand tegen deze ingrijpende veranderingen?’
Bron: Zorg en welzijn
Dit bericht heeft 0 reacties