Inge Mol-Van Egmond (62) presenteert op 6 maart haar levensverhaal ‘Gezien door de ogen van een cliënt’. Een bijzondere prestatie want ze heeft een verstandelijke beperking kan niet zo goed zien. Maar als ze iets wil, dan lukt het haar. In 2011 kwam ze op het idee maar het bleek toch te lastig voor haar alleen, daarom vroeg ze haar zwager Ton Kleemans om te helpen.
Inge is geen onbekende in en buiten Breda. Ze is al jaren sociaal en politiek zeer betrokken. Zo zette ze zich in voor een wetswijziging, die mensen die onder curatele staan van een voogd of ouders toch het recht geeft te stemmen. “Toen ik 18 werd in 1973, mocht ik niet stemmen. Ik voelde me gediscrimineerd. Ik heb vergeefs een rechtszaak aangespannen en later met mensen uit Eerste en Tweede Kamer gesproken. In 1986 was het zo ver: we kregen stemrecht”, meldt ze fier.
Ondernemingsraad
Inge, als inpakster gedetacheerd bij Bosch in Breda, deed en doet veel meer. Zo zit ze onder meer ook in de ondernemersraad van de ATEA-groep (voorheen BSW). Vanwege haar grote inzet op het gebied van participatie van mensen met een arbeidsbeperking kreeg ze een lintje.
Participatiewet
Dat ze kritisch is blijkt ook uit haar boek. Ze geeft daarin ondermeer uitgebreid haar mening over de in 2015 ingevoerde Participatiewet. En over de pensioengerechtigde leeftijd: ‘Ze hebben besloten dat wij allemaal veel langer moeten werken, tot 66, 67, 68 jaar. Werkelijk te zot voor woorden, dat is voor echt werkende mensen niet vol te houden. Ze moeten eens beter nadenken in Den Haag.’ Toch is het bepaald niet alleen serieuze kost in het boekje. Ze vertelt over haar grote liefde Kees, met wie ze in 2003 trouwde, over haar zwak voor mannen met grote snorren en over andere hobby’s: zoals meedoen aan de Vierdaagse en fotograferen.
Dit bericht heeft 0 reacties